19 okt
Door: Dianne
Blijf op de hoogte en volg Dian
20 Oktober 2016 | Nederland, Schiphol
Na een uurtje patio proberen we het nog een keer, en dan worden we wakker om kwart over 7, ik noem het maar etappe slapen.
Vandaag is onze laatste dag in Gunjur, vanochtend gaan we nog even het stadje Gunjur bekijken, en nog wat dingetjes bezichtigen en onze laatste Dalasi's slijten, en dan vanmiddag de koffer weer economisch inpakken.
We gaan het beleven, nog even genieten.
Een aantal van de groep wandelen een stuk door de bush, Geesje en ik gaan met de auto/taxi mee, een hele mooie dit keer overal gedeukt en de voorruit ziet eruit als een spinnenweb, allemaal barsten in de ruit.
We rijden naar Gunjur, daar maken we een wandeling door het dorpje, de groente en vis markt wat kleine winkeltjes alles even aandoenlijk, en het maakt ook niet uit hoe je winkeltje eruit ziet het huishoudwinkeltje is van top tot nok gevuld met spullen.
Anneke koopt spullen om Baobab juice te maken, een delicatesse die ze in Gambia maken ter gelegenheid van een feest.
We kopen een soort kurkachtige vrucht, de vrucht van de Baobab, zit ook een pitje in die kan je niet eten, wel planten.
Bananen, Appels, suiker, melkpoeder en bananen essence.
Er hoort ook kokos in de juice, die slaat Mustapha vakkundig uit de boom bij onze lodge.
We lunchen eerst, daarna krijgen we van één van de dames die werkt in de lodge de cursus hoe maak ik Baobab juice
Je doet die vruchten in een grote kom schenkt er heet water op (kan ook met koud water, dan duurt het iets langer)
Dan snijd je de banaan en appel in stukjes, raspt de kokos, en dan stamp je met een soort garde de Baobab vrucht hier ontstaat een oranjeachtige pulp
Die wrijf je door een zeef, en de zaadjes blijven achter, dan meng je de pulp van de Baobab met melkpoeder, en voegt de essence toe, wanneer het te dik lijkt iets verdunnen met water, het fruit en kokos toevoegen en je hebt overheerlijke Baobab juice.
We sturen één van de jongens naar een lokal winkeltje om voor 4 van ons die Baobab vruchten te kopen, kosten zo'n 60 Dalasi 1,20 voor ongeveer 2,5 liter juice, de rest van de ingrediënten zijn allemaal verkrijgbaar in Nederland, dus daar gaan we de uitdaging maar aan.
We chillen nog wat in de tuin, en brengen onze laatste spullen naar een aantal Kajabang vrouwen, die zelf wel voor de verdeling zorgen. Jeannette geeft aan Fatu en een mede student een waka waka lampje zodat ze 's avonds ook kunnen studeren, want in hun compount is geen elektriciteit.
We pakken de koffers verder in, de djembé die ik voor Jari heb gekocht past er ook nog bij in, met niet teveel moeite gaat ie dicht. Op het laatste moment wordt het toch nog haasten want Jenny en Alagi willen dat we wel op tijd bij het vliegveld zijn, na het eten worden onze koffers in het busje en de auto gezet, we nemen afscheid van Jenny, Brendon en Charlie en alle medewerkers van het Gunjur project ze zwaaien en klappen en delen nog bloemetjes van de bougainville uit, en wij zijn onderweg naar het vliegveld, ik zit naast Lia en na een half uurtje begint ze te vertellen dat ze haar trui en sjaal is vergeten, ik grap dat er vast een Gambiaan heel gelukkig mee wordt, dat denkt zij ook, dan zegt ze dat ze de tickets ook vergeten is, die liggen nog in de kamer, nog geen paniek, op het vliegveld vragen Alagi en Lia of ze de papieren tickets nodig hebben, dit is niet het geval dus niks aan de hand.
Een Gambiaanse medewerker van het vliegveld is zo aardig om ons onder een ventilator te laten wachten tot de balie open gaat waar de koffer in moeten leveren. Er zitten daar 3 dames achter de balie die niet veel aanstalten maken om de koffers in te checken, achteraf blijkt dat het computer systeem eruit ligt, dus alles moet handmatig ingecheckt worden, als ik aan de beurt ben vraagt de dame om een ticket, ik leg uit dat wij die in het hotel hebben laten liggen, en dat dat een kwartier geleden geen probleem was, maar nu alles handmatig moet gelden er andere regels. Wij worden uit de lijn gehaald en wederom een aardige Gambiaan haalt de passagierslijst erbij, en gelukkig daar staan we alle 10 op, Lia kijkt nog een keer in haar tas en wat denk je de tickets zitten er gewoon in, we worden door de aardige Gambiaan terug geschoven in de lijn, en we worden alsnog ingecheckt, douane door en dan nog 2 uurtjes wachten voor vertrek.
Om 23 uur gaan we boarden maar doordat alles handmatig gaat zit hier ook geen structuur in, 4 van onze groep wandelen gewoon mee met de groep voor comfort klasse, alleen Anneke mocht hier mee, maar Anne, Karin en Chantal zijn ook door, hierdoor krijgen we in het vliegtuig 9 plaatsen bij elkaar "gezellig" Ik zit met Lia en Geesje op een rij, Jeannette zit bij Anne en Karin, de andere rij is Chantal, Mariska en Hermien, de vlucht gaat volgens plan en om 8.20 uur landen we op Schiphol.
Nadat we de koffers terug hebben gaan we op zoek naar Jan de man van Hermien die ons 7-en meeneemt naar Lochem.
Om kwart over 11 zijn we weer bij het huis van Lia, waar Bert ons komt ophalen om naar huis te gaan. Na even een bakkie samen gaat Bert aan het werk, en ik neem een warme douche en duik een paar uur het bed in.
Gambia is een ervaring waar we nog tijden op kunnen teren.
Groots met een hoofdletter G.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley